ดร.พจนา มาโนช

…

        การนิยามคอร์รัปชั่นเป็นการนิยามเฉพาะหน่วย (definition in particular) ซึ่งทำให้จะต้องพิจารณาเรื่องการคอร์รัปชั่นในมุมมองที่กว้างที่แตกต่างกันในแต่ละบริบท สังคม วัฒนธรรม และผลลัพธ์ของการกระทำ ซึ่งย่อมเป็นปัญหาสำคัญสำหรับผู้ที่สนใจในประเด็นคอร์รัปชั่น เมื่อมองผ่านอรรถปริวรรต พบว่า คอร์รัปชั่นเป็นการทับศัพท์ในภาษาอังกฤษ Corruption มาจากภาษาลาตินว่า Corruptus มีรากคำมาจากคำว่า rumpere ที่แปลว่า destroy-ทำลาย กับ spoil-ปล่อยปละละเลย ซึ่ง 2 คำนี้เป็นเสมือน “ภาวะ” ที่สามารถแสดงให้เห็นความหมายในเชิงบริบทว่า คอร์รัปชั่นเป็นการทำลายระบบที่มีอยู่และเป็นการปล่อยปละละเลยระบบ ทำให้ระบบไม่หย่อนยานไม่เป็นไปตามที่ระบบควรจะเป็น มุมมองของคอร์รัปชั่นจึงแบ่งออกเป็น  2 บริบท ได้แก่ บริบทสากลและบริบทสังคมไทย ดังนี้ Continue reading “corruption and definition”

ความเป็นมาของธรรมาภิบาล

ธรรมาภิบาล เป็นศัพท์ประดิษฐ์ที่นักวิชาการไทยได้บัญญัติขึ้นใช้จากคำว่า Good Governance  โดยมีชุดคำที่ใช้ทดแทนกันได้แก่ ธรรมาภิบาล ประชารัฐ ธรรมรัฐ ระบบบริหารกิจการบ้านเมืองและสังคมที่ดี การปกครองโดยธรรม กรอบการกำกับดูแลที่ดี บรรษัทภิบาล เป็นต้น ซึ่งต่อมาได้มีการตกลงโดยคณะรัฐมนตรี เมื่อเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2542 ให้ใช้คำว่า ระบบการบริหารและการจัดการบ้านเมืองที่ดีหรือธรรมาภิบาล ซึ่งใช้กับการบริหารจัดการที่ดีในภาครัฐ Continue reading “ปรัชญาศึกษา: บทที่ 13 ปรัชญาธรรมาภิบาล”

พจนา มาโนช

…

การคอร์รัปชั่นมักจะเป็นเรื่องของ “การติดสินบน การโกง ทุจริต ผลประโยชน์ อำนาจ การปล่อยปละละเลย ความเอนเอียง การทำผิดระเบียบกติกา และการทำผิดกฎหมาย” เข้ามาเกี่ยวข้องอยู่เสมอ สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่การคอร์รัปชั่น แต่เป็นรากเหง้าที่สามารถนำไปสู่การคอร์รัปชั่นได้เท่านั้น Continue reading “ทรรศนะว่าด้วยคอร์รัปชั่น”

อ. ดร.เอนก สุวรรณบัณฑิต … หลักการปกครองระบอบประชาธิปไตยที่ดูจะตอบโจทย์การปกครองที่ดีที่สุด เชื่อว่า พบในสหรัฐ โดยเฉพาะจากวาทกรรมของประธานาธิบดี ลินคอล์น ใน Getysburg Address ที่ว่า ” Government of the people,by the people,for the people shall not perish from the earth” ประชาธิปไตยได้ถูกยกว่าเป็นระบอบการปกครองที่เลวน้อยที่สุด เพราะ เคารพในศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ และมีหลักยึดเหนี่ยวโดยใช้คนเป็นศูนย์กลางการบริหารบ้านเมือง ช่วงท้ายศตวรรษที่ 20 ประชาธิปไตยคือพระเอก แต่เมื่อย่างเท้าผ่าน Y2K เข้าสู่ศตวรรษที่21 ท่ามกลางความก้าวหน้าของโลกไร้พรมแดน โลกาภิวัตน์ เทคโนโลยีสารสนเทศและปัญญาประดิษฐ์ ทุกอย่างในโลกกลับดูปั่นป่วน วุ่นวาย ไม่ว่าจะเป็นวิถีชีวิต วิธีคิด การผลิต การค้า การเมือง จนดูเหมือนว่า ประเทศที่ปกครองด้วยระบบประชาธิปไตยต่างพากันกระโดดลงจากไหล่เขาของการปกครองประชาธิปไตยที่ดีไปสู่เหวแห่งความมืด นโยบาย “อเมริกามาก่อน” ของ ประธานาธิบดี ทรัมป์ ทำให้ประชาธิปไตยกลายเป็นพื้นที่ของคนวิปลาส เกิดความขัดแย้งไปทั่วทุกภูมิภาคของโลก สิ่งที่เกิดขึ้นสอดคล้องกับแนวคิดในหนังสือ How Democracies Die ของ Steven Levitsky และ … Continue reading The weakening of democracy

โจเซฟ สติกลิตซ์ (Joseph Stiglitz, born 1943) นักเศรษฐศาสตร์รางวัลโนเบลปี 2001 เสนอมุมมองต่อการมีชีวิตที่ดีไว้ในเชิงกระทบกระเทียบว่า

“การเลือกที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเราคือ การเลือกเกิดมาในพ่อแม่ ที่มีสถานภาพทางเศรษฐกิจสังคมเพียงพอที่จะสนับสนุนให้เราเป็นคนที่มีศักยภาพอย่างที่เราควรมี”

Continue reading “ความเหลื่อมล้ำจากรุ่นสู่รุ่น”

อ.ดร.สิริกร อมฤตวาริน

…

คอร์รัปชั่นเป็นคำที่คุ้นหูในสังคมปัจจุบัน แม้คนในสังคมโดยทั่วไปจะรู้ดีว่าเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นมานาน ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันและก็พออนุมานด้วยสามัญสำนึกต่อไปได้ว่าในอนาคตปัญหานี้ก็ยังคงอยู่และดำรงต่อไปไม่มีที่สิ้นสุด ตราบใดที่มนุษย์ยังมีความโลภ ความเห็นแก่ตัว ความเห็นแก่อำนาจและผลประโยชน์ที่เกิดขึ้นกับตนเองและพวกพ้องมากกว่ามโนธรรมในใจ

Continue reading “คอร์รัปชั่น”