metaethics อภิจริยศาสตร์
ผู้แต่ง : ศุภชัย ศรีศิริรุ่ง
ผู้ปรับแก้ : กีรติ บุญเจือ
สิ่งค้นพบใหม่ทางจริยะของปรัชญาหลังนวยุคก็คือ พบว่าเรื่องจริยธรรมยิ่งสอนความประพฤติของมนุษย์ก็ยิ่งเสื่อม จึงพยายามค้นหาสาเหตุด้วยการวิเคราะห์ พบว่า
ความดีของประพฤติเป็นคุณค่าที่เกิดขึ้นจากการเลือนรางในการใช้ภาษา มิได้เป็นคุณค่าที่มีจริง แต่มนุษย์เราพากันเชื่อว่ามีเพราะอิทธิพลของการค่อย ๆ เปลี่ยนความหมายในภาษาที่ใช้ เราจึงควรค้นคว้าให้เข้าใจความเป็นมาของความเข้าใจผิดต่าง ๆ ในทางจริยะ โดยการสำรวจดูการใช้ภาษาของมนุษย์เรา เมื่อเข้าใจดีว่าคุณค่าต่าง ๆ ทั้งคุณค่าทางจริยะและคุณค่าอื่น ๆ ล้วนเป็นการยึดมั่นที่ไร้สาระทั้งสิ้น คนเราจะเลือกยึดถือคุณค่าทุกอย่างปัญหาต่าง ๆ ในสังคมก็จะหมดไป ทุกคนจะอยู่อย่างแบ่งกันกินแบ่งกันใช้ เพราะไม่ยึดมั่นกับอะไรทั้งสิ้น จึงไม่รู้จะกอบโกยเอาไว้ทำไม
ผู้ริเริ่มความคิดนี้ได้แก่ แอร์ ( Ayer) ลัทธินี้ได้ชื่อว่าลัทธิภาษาวิเคราะห์และจริยศาสตร์ที่ทำการค้นคว้าแบบนนี้ได้ชื่อว่าอภิจริยศาสตร์
