mechanism of escape and goodness ปมเลี่ยงหนีกับการทำดี
ผู้แต่ง : รวิช ตาแก้ว
ผู้ปรับแก้ : กีรติ บุญเจือ
ผู้มีปมนี้จะเลี่ยงความรับผิดชอบโดยการหนีจากชีวิตจริงเข้าหาการเพ้อฝัน โดยการชอบฝันกลางวัน ชอบอ่านหรือฟังนิยามที่พาจิตใจล่องลอยไปในชีวิตแห่งความเพ้อฝัน
ปมนี้แม้จะไม่มีพิษมีภัยต่อใคร แต่ก็ทำให้ผู้เพ้อฝันเสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์ จึงควรแก้ไขโดยวิธทำใจให้อยู่ในปัจจุบัน คือ ทำอะไรและอยู่ที่ไหนก็ให้ใจจดจ่ออยู่ที่นั่นและกิจการนั้นเท่านั้น จะคิดถึงอดีตและอนาคตก็เฉพาะเมื่อเป็นความต้องการของปัจจุบันเท่านั้น เช่น ต้องประเมินผลงานในอดีต ต้องวางแผนงานสำหรับอนาคต ต้องเรียนวิชาประวัติศาสตร์ เป็นต้น
