George Berkeley ยอร์ช บาร์คลีย์
ผู้แต่ง : รวิช ตาแก้ว
ผู้ปรับแก้ : กีรติ บุญเจือ
ยอร์ช บาร์คลีย์ (George Berkeley 1685-1753) พ่อแม่เป็นชาวอังกฤษในดับลิน ประเทศไอร์แลนด์ ซึ่งพลเมืองส่วนใหญ่เป็นคาทอลิก แต่ครอบครัวของท่านเป็นโปรเตสแตนต์ ศึกษาที่ Trinity Collegeในดับลิน สอนอยู่ที่นั่นชั่วคราว มาเป็นศาสนาจารย์ในอังกฤษจนได้เป็นบีชอพ มีความเชื่อมั่นในคริสตศาสนามาก เห็นว่านักปรัชญาสมัยนั้น เป็นต้นว่า เดการ์ต ลัค พยายามหาทางประนีประนอมระหว่างวิทยาศาสตร์กับศาสนาไม่สำเร็จ ก็เพราะมัวเชื่อมูลบทว่า สสารเป็นของมีอยู่จริง ตามความเชื่อทางวิทยาศาสตร์
บาร์กลีย์เชื่อว่าตนสามารถแก้ปัญหานี้ได้ จึงเสนอความคิดในหนังสือ Principles of Human Knowledge (1710) (หลักการความรู้ของมนุษย์)Three Dialogues Between Hylas and Philonous(1713) บทเสวนาระหว่างฮายเลิสกับฟายเลอเนิส
เดการ์ตได้พิสูจน์ว่ามีสาระรองรับคุณภาพปฐมภูมิโดยอ้างว่า คุณภาพเป็นของเห็นแจ่มแจ้งชัดเจน เพราะฉะนั้นต้องมีสาระรองรับซึ่งเป็นสสาร ส่วนลัคพิสูจน์ว่ามีสาระรองรับ ซึ่งเราไม่สามารถรู้ด้วยผัสสะ และลัคก็ยังเชื่อว่าคุณภาพที่รู้ด้วยผัสสะนั้นมีจริง และนั่นคือสสารตามความเชื่อทางวิทยาศาสตร์
บาร์กลีย์เห็นว่าลัคก็ยังสรุปเกินเหตุไป เพราะความจริงหามีอะไรจริง ๆ ไม่ นอกจากกิจกรรมของปัญญาที่คิดเท่านั้น
