Descartes on pure philosophy ปรัชญาบริสุทธิ์ของเดการ์ต
ผู้แต่ง : รวิช ตาแก้ว
ผู้ปรับแก้ : กีรติ บุญเจือ
ปัญหาที่ครอบงำจิตใจของเดการ์ตอยู่ตลอดเวลาก็คือ ต้องการเชื่อทั้งเรื่องจิตและสสาร แต่ก็คิดว่าจิตกับสสารเป็นคนละเรื่อง อยู่คนละมิติ ในด้านอภิปรัชญามีกฎที่เป็นระบบเครือข่ายควบคุมอยู่คนละระบบ ไม่ก้าวก่ายกัน ไม่โยงใยถึงกัน แต่ทว่าสมองมนุษย์มีสมองเดียวที่จะเข้าใจทั้งสองระบบ สองระบบนี้จึงไม่ควรขัดแย้งกัน
ดังนั้น ในแง่ของญาณปรัชญามนุษย์น่าจะมีมาตรการความจริงเดียวที่ใช้ตัดสินความจริง คือพิสูจน์ได้ตามระเบียบวิธีเรขาคณิต และเดการ์ตเป็นห่วงหลักค้ำประกันมาตรการความจริงมาตรการเดียวนี้มาก ต้องการให้เป็นมาตรการที่เชื่อถือได้จริง ๆ ก็เลยต้องค้ำประกันด้วยความเชื่อว่า 1) มนุษย์มีสมรรถภาพรู้แต่เกิด (innate) ที่จะมั่นใจได้ว่าอะไรเชื่อถือได้หรือไม่ 2) ปัญญามนุษย์สัมผัสความเป็นจริงได้ทั้ง 2 มิติ 3) มีพระเจ้าทรงค้ำประกันสมรรถภาพรู้ของมนุษย์
