coloured words, emotive language คำย้อมสีหรือภาษาเร้าอารมณ์
ผู้แต่ง : รวิช ตาแก้ว
ผู้ปรับแก้ : กีรติ บุญเจือ
การย้อมสีคำพูด หรือใช้ภาษาเร้าอารมณ์ นิยมเลือกให้ตรงกับรสนิยมของผู้ฟังแต่ละคน แต่ละสมัยและละท้องถิ่น เมื่อผู้ฟังมีอารมณ์คล้อยตามแล้ว ก็จะคิดว่าตนอนุมานด้วยความเชื่อมั่นของตนเอง เช่น
1.1 คำพูดกลาง ๆ ว่า “กินจุ”
ย้อมสีให้เกิดความรู้สึกเหยียดหยามว่า “ตะกละตะกลาม”
ย้อมสีให้เกิดอารมณ์ชื่อชอบว่า “เจริญอาหาร”
1.2 คำพูดกลาง ๆ ว่า “อ้วน”
ย้อมสีให้เกิดความรู้สึกรังเกียจว่า “ตุ๊ต๊ะ ตุ่มต่อขา จ้ำม่ำ”
ย้อมสีให้เกิดความรู้สึกเอ็นดูว่า “เจ้าเนื้อ สมบูรณ์”
1.3 คำพูดกลาง ๆ ว่า “หนังสือนี้แต่งไม่ดี”
ย้อมสีทำให้เกิดความรู้สึกท้อใจว่า “หนังสือนี้เฮงซวย ไม่เอาไหนเลย เชยเป็นบ้า ซื้อเสีย
สตางค์” ย้อมสีให้เกิดความรู้สึกมานะว่า “หนังสือนี้ไม่เลวนัก มีตอนดี ๆ อยู่บ้าง ผู้แต่งรีบไปหน่อย
ถ้าพยายามอีกสักนิดก็จะดีมาก”
